Gud signe vårt dyre fedreland

Gud signe vårt dyre fedreland

Tekst: Elias Blix (1836-1902)

Spill av og syng sammen med Sondre Bratland og Gunnstein Draugedalen (videoen åpner seg i eget vindu)

1.

Gud signe vårt dyre fedreland

og lat det som hagen bløma!

Lat lysa din fred frå fjell til strand

og vetter for vårsol røma!

Lat folket som brøder saman bu,

som kristne det kan seg søma!

2.

Vårt heimland i mørker lenge låg,

og vankunna ljoset gøymde.

Men, Gud, du i nåde til oss såg,

din kjærleik oss ikkje gløymde;

du sende ditt ord til Noregs fjell,

og ljos over landet strøymde.

3.

Og Noreg det ligg vel langt mot nord,

og vetteren varer lenge;

men ljoset og livet i ditt ord

det ingen kan setja stenge.

Om fjellet er høgt og dalen trong,

ditt ord heve då sitt gjenge.

4.

Så blømde vårt land i ljos og fred,

det grodde så grønt i lider.

Men atter seig natt på landet ned

med trældom og tunge tider.

Og folket det sukka etter ljos,

og du lyste opp om sider.

5.

Og morgonen rann, og mørket kvarv,

som lenge vår lukka skygde.

Du atter oss gav vår fridoms arv

og honom i trengsla trygde.

Du verna vårt folk og gav oss fred,

og landet med lov me bygde.

Vil Gud ikkje vera bygningsmann,

me fåfengt på huset byggja.

6.

Vil Gud ikkje vera by og land,

kan vaktmann oss ikkje tryggja.

Så vakta oss, Gud, så me kan bu

i heimen med fred og hyggja!

7.

No er det i Noreg atter dag

med vårsol og song i skogen.

Om sædet enn gror på ymist lag,

det brydder då etter plogen.

Så signe då Gud det gode såd,

til groren ein gong er mogen!