Ho vil gi Kirkemøtet eit pusterom

Under Kirkemøtets hovudtema «Gå og fortel» skal Anne Kristin Aasmundtveit framføre profetforteljinga «Nåde» saman med musikarane Karoline Barbøl på piano og Frøydis då Damas på bratsj.

– Ein kan jo tenkje seg når dei kjem til Kirkemøtet og det er masse informasjon heile tida. Ei forteljing er noko heilt anna! Du lyttar med andre delar av deg, ikkje så mykje med hjernen som med hjartet, seier Aasmundtveit som er tilsett som rådgivar og bibelforteljar i Bibelselskapet.

Eit pusterom

Det er Kirkerådet som har valt Kirkemøtets hovudtema og som spurte Bibelselskapet om dei kunne stille med ein bibelforteljar.

– Vi ønskte å markere 200-årsjubileet til Bibelselskapet på Kirkemøtet og ville derfor setje Bibelen i sentrum av årets hovudtema, fortel assisterande direktør i Kirkerådet, Gerd Karin Røsæg.

Både ho og Aasmundtveit trur bibelforteljinga vil fungere som eit pusterom i ei travel veke med krevjande saker og steile frontar.

Håper på gjennomsyring

Røsæg fortel at Kirkemøtets hovudtema også passar godt inn i påsketida vi no er i.

– Temaet «Gå og fortel» tek utgangspunkt i kvinnene som finn den tomme grava (Lukas 24), og som går og fortel det dei har sett. Like etterpå får vi historia om Emmaus-vandrarane som også fortel bodskapen vidare, seier ho.

-Vi håper at hovudtemaet skal gjennomsyre heile Kirkemøtet, frå opninga på onsdag, gjennom morgonbønnene kvar dag og heilt til avslutninga på tysdagen, fortset Røsæg.

Nåde

Hovudmarkeringa av temaet skjer på søndagen med Aasmundtveits framsyning kalt «Nåde».

– Forteljinga tek utgangspunkt i vanvitig gamle historier, frå rundt 930 før Kristus, noko som fascinerer meg veldig. Dei handlar om ein liten, velståande nasjon som er på veg mot sin eigen undergang utan at ein lyttar til varslarane, fortel ho.

Bibelforteljaren ønskjer ikkje å røpe for mykje om kva historier ho skal fortelje om.

– Den eine historia handlar om at Gud set ei grense for vondskapen, mens den andre viser at Guds godvilje er grenselaus, og at Han viser nåde om igjen og om igjen når ein på ingen måte fortener det, seier ho.

Forteljinga si kraft

Aasmundtveit er lidenskapeleg oppteken av forteljarkunst og understrekar at det ikkje er ei preike, men ei forteljing ho framfører.

– Ein tek imot på andre nivå når ein lyttar til ei forteljing. Det er litt som når ein var barn og sat i armkroken hos somme og fekk fortald ei historie, seier ho.

– Det er ein eigen magi i munnleg forteljing. Den magien der går ein inn i som vaksen òg.

Grunnforteljingar

Innimellom bibelforteljingane fletter Aasmundtveit inn sine eigne historier.

– Det handlar om at bibelforteljingane også er forteljingane våre. Dei høyrer med til grunnforteljingane for kulturen vår og kan også høyre med til dei personlege grunnforteljingane våre. Eg tenkjer at veldig mange på Kirkemøtet vil kjenne dei igjen som forteljingane sine, seier ho. KPK